Söze eski Büyükşehir Başkanı, şimdinin milletvekili Burhanettin Kocamaz’ın haftaya damga vuran lafı ile başlayayım.
“Kıt aklı ile polemik yaratmaya çalışıyor..”
Lafın muhatabı Bizim Beyefendi.
Burhanettin Bey’in sözlerinin doğruluğunu veya yanlışlığını tartışmak niyetinde değilim.
Araya girip başıma dert alacak da değilim.
Halef selef kendi aralarında konuşsunlar.
Benim takıldığım polemik kelimesidir.
Polemik bana göre maçın en hareketli anında sahaya birkaç top birden atılması gibidir.
Hakem, sporcu, seyirci ne olduğunu anlayana kadar tempo kaybolur, maç başka bir ruh halinde yeniden başlar.
Sıkışmış taraf kendini toplar, dağılmaktan kurtulur.
2019 yılı Mart ayından bu yana polemiklerle yönetildiğimizi hatırlattı bana sayın Kocamaz’ın lafları.
Her meclis toplantısında izledik.
Beyefendinin ne zaman başı sıkışsa bu yolu izledi.
Acemi siyasetçilerle istediği gibi oynadı.
Kiminin boyuna.
Kiminin kaşına, gözüne.
Kiminin sözüne laf attı, ayar bozdu, konuyu tribünlere yolladı.
Kendi deyimiyle insicamı bozulmadan kurtardı.
“Dingonun ahırı mı burası” benzetmesini bile yapmaktan çekinmediği meclis toplantılarını hatırlayın.
Polemiklerden başı dönmüş koca meclis ne olduğunu anlamadan dörtbuçuk yılı geride bıraktı.
Ne hesap sorabildi.
Ne denetleyebildi.
Ne de cevap alabildi.
Beyefendi bir tek medya ile polemiğe girmedi.
Kendi pembe medyasını yaratıp, sipariş proğramlarla kendi alanında top çevirip zamana oynadı.
Eleştirileri görmezden geldi, soruları hiç üstüne almadı.
Pembe medyası onun yerine cevap verip, güzelleme işini hakkıyla yapıyor zaten.
Ama insan merak ediyor.
Bunca skandala rağmen suskun kalmak normalmidir, vicdanimidir, ahlakimidir?.
Polemikle nereye kadar?.
**
Sevdiğim Laflar:
“ADAMIN ADI ÇIKACAĞINA CANI ÇIKSIN!..”
ARŞİV YAZILAR
